- düyünlü
- sif.1. Düyünü, ya düyünləri olan. İlanlar fışıldayır kol-koslar arasından; Ayağa dolaşan düyünlü kəndir kimi. S. Rüst..2. Bir parçanın və s. -nin içinə qoyulub düyünlənmiş. Papağının içindən əsgiyə düyünlü açarları çıxardır. S. S. A..3. məc. Dolaşıq, mürəkkəb, çətinliklərlə dolu. Ağbulaq kolxozu . . ölüm-dirimin düyünlü və döngəli yollarından keçib bu yüksəlişə çatmışdır. S. R..4. məc. Dərdli, ürəyi dağlı. Bu növcavan ilqarında doğrudur; Dərd əlindən düyünlüdür, dağlıdır. (Qoşma). <Abbas:> Sevdiyim əyninə geyibdi ağı; Çəkibdi sinəmə düyünlü dağı. «Abbas və Gülgəz». Telli deyir: dörd bir yanım bağlıdır; Sinəm üstü düyünlüdür, dağlıdır. «Qaçaq Nəbi».
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.